15/11/2018: Practicum Muziek 1-1

Een zware dag achter de rug, maar toch keek ik wel uit naar dit monitoraat. Ik ben graag met muziek bezig, maar soms ontbreekt het mij aan concrete ideeën om dit in de klas toe te passen. 
We begonnen met een opwarming, dit om ons lichaam warm te maken en voor te bereiden op de muzische les. We moesten als een lappenpop bewegen en heel ons lichaam wakker schudden. Samen zongen we een toonladder op verschillende manieren. Al snel bleek dat hoge tonen nogal moeilijk waren. Om onze stem nog meer wakker te schudden, moesten we een bijtje doorgeven. Op die manier werd onze stem warm gemaakt voor hoge en lage tonen. Onze geest, lichaam en stem waren opgewarmd!

Het werd nu tijd om kennis te maken met de verschillende gebieden van muziek in de klas. 
Het eerste wat we leerden was body-rythm. Met het zinnetje "ik wil taart" leerden we een eenvoudige manier van deze toepassingsvorm: vuist op borst, knip opzij, klap in de handen, dit volgens een bepaald ritme. In het begin leek dit ene hele uitdaging, maar al snel bleek dat dit eigenlijk best wel meeviel. Ook tijdens het doorschuiven bleek dat iedereen dit wel snel onder de knie had.

Het volgende dat we leerden was het spelen met instrumentjes. We leerden eerst het ritme ervaren en herkennen door op de maat te slaan op ons instrument en door elkaar te wandelen. Nadien hoorden we een ritmische zin die we moesten nabootsen. En toen werd het tijd voor onze eigen creativiteit. Per 4 moesten we zelf een 8 tellen lange zin verzinnen. Het viel toen al op hoe de ongemakkelijkheid toch eventjes de bovenhand nam. Nadien moest elke groep zijn ritmische zin presenteren, als snel viel op dat iedereen toch voor 'veiligere' ritmes koos. Alle groepen kregen een symbool en een hele partituur werd uitgeschreven. De partituur werd gevolgd en elke groep speelde zijn ritme op elk moment dat zijn symbool aan bod kwam. Dit is een ideetje dat ik meeneem naar mijn eigen klaspraktijk. Ik werk zelf met instrumentjes in de klas, maar er komt hierbij veel te weinig uit de kinderen. 
Nadien gingen we verder met de instrumenten. Enkele studenten stonden met een instrumentje vooraan en voor elk van deze instrumenten werd een beweging verzonnen. Wat volgde was een klankspel waarbij de instrumenten werden bespeeld en wij allemaal de juiste bewegingen moesten uitvoeren. Het ongemakkelijke gevoel was toch al een beetje gaan liggen.

Voor de volgende opdracht dook dat voorgenoemde gevoel toch wel een beetje op. We hoorden 6 muziekstukken en moesten tekenen wat we erbij voelden en dachten. Ook al is alles juist en maakte het zelfs niet uit wat je op je blad zette, toch voelde ik me er echt, om een onverklaarbare reden, ongemakkelijk bij. Wel een hele leuke oefening om met kinderen uit te voeren, kinderen die ongetwijfeld veel ongeremder zijn...

Als allerlaatste kwam het onderdeel van de les waar iedereen, volgens mijn gevoel, een beetje schrik voor had: het zingen van liedjes! Tot mijn verbazing zaten er best wel voor mij bekende liedjes bij. 7 heksen, de droomboom, de dromedaris, de verliefde stieros en the lion sleeps tonight... ze passeerden allemaal de revue. Maar wat staan die liedjes hoog! Als ik deze in de klas aanleer, zing ik ze precies toch wel in een iets lagere toonaard... Ik heb heel vaak mijn kopstem moeten inzetten om de juiste tonen te kunnen bereiken. Maar ik denk dat ik niet de enige was...

Hoedanook was het toch een fijne avond en heb ik veel ideetjes kunnen opdoen voor mijn eigen lessen muziek.

                                                                                                                          

 

20/11/2018 Practicum Bewegingsexpressie 1-1

Ik was ontzettend benieuwd naar deze les, omdat bewegingsexpressie iets is wat ik zelf eerlijk gezegd nog nooit heb toegepast in de klas. Ik hoopte hier heel wat ideetjes op te doen. We kregen les van Soetkin Vervaet, een hele vrolijke en energieke dame. Ze wist al snel haar positieve en energieke vibes over te zetten op mij en de andere studenten. 

We begonnen met het bewegen op en met een stoel. Eerst alleen, waarbij we de de opdracht kregen om de stoel altijd met een deel van ons lichaam aan te raken. Hoewel ik dacht dat ik hier een beetje geremd in zijn, viel dit eigenlijk best wel mee.
Nadien moesten we dit per 2 doen: de ene voert de bewegingen uit, de andere doet na en dit wisselde om. Op die manier schoven we altijd eens door om kennis te maken met andere voorwaarden: per 2 dansen en een 'lichamelijk contact' erin steken, een 'freeze' waarbij je een beweging vasthoudt. Nadien begon het creatieve gedeelte: we moesten per 2 een dans van minstens 5 bewegingen in elkaar steken, waarbij er rekening werd gehouden met de 3 voorwaarden. Er kwam een toonmoment en achteraf, wanneer iedereen aan beurt was gekomen, kregen we de kans om bemerkingen te formuleren. Het was wel een veiligere manier van evalueren, omdat het globaal bekeken mocht worden. Toch merk ik dat ik voor het spreken bij medestudenten, liever wat op de achtergrond blijf. 

Dan kwam het onderdeel van de weg wijzen. Soetkin gaf een voorbeeld en dit deden we samen na. Nadien konden we onze creativiteit weer aanspreken en moesten we per 2 een bewegingsreeks in elkaar steken. Dit mochten we wederom voordragen en dit werd geëvalueerd door de andere studenten. Het was heel fijn dat er veel oog was voor positieve feedback. Dit is iets dat ik zeker wil doorgeven aan mijn eigen leerlingen. Zo leren ze niet enkel kijken naar wat niet juist was, maar ook naar wat wel heel goed ging, iets dat opmerkelijk of verrassend was.

Als laatste kwam het stukje van de dagdagelijkse bewegingen. Zo stonden we eerst in een kring en speelde Soetkin in op de verschillende bewegingen die studenten uitvoerden. We maakten kennis met de verschillende ruimtelagen, met de verschillende vormen, met grote en kleine bewegingen,... 
Toen gingen we weer aan het werk, ditmaal in een groepje van 4. We moesten minsten vier verschillende dagdagelijkse bewegingen uitvoeren, rekening houdend met de ruimtelagen, grootte en vorm, en voor ons groepje een uitdaging zoeken. Onze uitdaging was het enthousiast overbrengen van de bewegingsreeks. Ik durf best wel zeggen dat we daarin geslaagd waren...

 

Kortom, het was een hele energieke doch inspirerende les, waarbij ik veel ideeën heb opgedaan om zelf aan de slag te gaan in mijn klas. Ik heb geleerd dat je met een hele simpele en eenvoudige insteek echt hele fijne dingen kan doen. 

                                                                                                                          

 

2/4/2019: Practicum Beeld 2-2

Voor mij persoonlijk is het onderdeel Beeld hetgeen het verst van mijn leefwereld en vooral comfortzone ligt. Ik was op voorhand zelfs een beetje zenuwachtig voor dit monitoraat omdat ik niet goed wist wat ik ervan moest verwachten. Tekenen en dergelijke liggen enorm ver van mijn kunnen, dus ik hoopte stiekem dat we dat al niet zouden moeten doen...
Ik kwam, ietsje later, de les binnen. Daar was Petja Gekiere al begonnen met het uitleggen van de examenopdracht. Ik merkte onmiddellijk dat ze heel veel rust uitstraalde en dat stelde me dan ook al onmiddellijk op mijn gemak.
Na het uitleggen van de examenopdracht, werd ons gevraagd of we interesse hadden in mogelijke lessen rond Moederdag. Dit werd dan ook zeer warm onthaald, want ik vermoed dat iedereen net zoals mij ieder jaar toch wel min of meer met de handen in het haar zit wanneer deze dag nadert. We zagen hele leuke activiteiten. We kozen uiteindelijk voor het maken van bloemen. 
Zo konden we aan de slag. Met een tak, crêpepapier, plakband en ijzerdraad probeerden we de mooiste bloemen te maken. Hoewel het voor sommigen soms tot frustratie leidde, lukte het me wel en durf ik zelfs toegeven dat ik zelfs aan het genieten was van het knutselen. Tijdens dit werken kregen we nog andere zeer bruikbare en leuke ideeën rond Moederdag mee. 
Het was een zeer aangename les, waar ik echt wel van genoten heb. Iedereen ging naar huis met een prachtige bloem waarover de complimenten achteraf in het rond vlogen. Ook mijn dochter van 6 heeft mijn geknutselde bloem thuis onmiddellijk ook opgeëist, wat ik dan maar als een compliment aanzie...